ترموپلاست الاستومر
ترموپلاست الاستومرها (TPE) دستهای از مواد پلیمری ترموپلاست الاستومر هستند که ترکیبی از خواص لاستومرها (مانند انعطافپذیری و کشسانی) و ترموپلاستها (مانند قابلیت ذوب و بازیافت) را ارائه میدهند. این مواد به دلیل ویژگیهای منحصر به فردشان در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، پزشکی، لوازم خانگی و محصولات مصرفی کاربرد گستردهای دارند. یکی از مهمترین مزایای TPE ها این است که برخلاف لاستیکهای معمولی (ترموست)، میتوان آنها را ذوب کرد و مجدداً فرآیند کرد بدون آنکه خواص اصلی خود را از دست بدهند. این خاصیت باعث کاهش ضایعات و صرفهجویی در هزینههای تولید میشود.ترموپلاست الاستومرها به چند دسته اصلی تقسیم میشوند که شامل کوپلیمرهای بلوکی (مانند SBS و SEBS)، آلیاژهای ترموپلاستیک (مانند TPV و TPO) و کامپاند های ترموپلاستیک (مانند TPU) هستند. هر کدام از این انواع، خواص مکانیکی، شیمیایی و حرارتی متفاوتی دارند و بسته به نیاز صنعت مورد استفاده قرار میگیرند. برای مثال، TPU (پلی اورتان ترموپلاستیک) به دلیل مقاومت بالا در برابر سایش و روغن، در تولید کفش و قطعات ترموپلاست الاستومر صنعتی کاربرد دارد، در حالی که SEBS (استایرن-اتیلن-بوتادین-استایرن) به دلیل نرمی و انعطافپذیری، در تولید اسباببازی و محصولات پزشکی استفاده میشود.فرآیند تولید TPE ها معمولاً شامل اختلاط پلیمرهای مختلف و افزودنیهایی مانند نرمکنندهها، پایدارکنندهها و رنگدانهها است. این مواد را میتوان با روشهای متداول پلاستیکها مانند تزریق، اکستروژن و قالبگیری دمشی فرآوری کرد که این امر تولید انبوه را تسهیل میکند. یکی از چالشهای اصلی در استفاده از TPEها، انتخاب نوع مناسب برای کاربرد خاص است، زیرا هر گرید از این مواد رفتار متفاوتی در برابر دما، فشار و محیطهای شیمیایی دارد.از نظر زیستمحیطی، TPEها گزینه بهتری ترموپلاست الاستومر نسبت به لاستیکهای ترموست هستند، زیرا قابلیت بازیافت دارند و میتوان آنها را چندین بار ذوب و شکلدهی کرد. با این حال، برخی از انواع TPEها ممکن است حاوی مواد افزودنی مضر باشند، بنابراین توسعه فرمولاسیونهای سازگار با محیطزیست از زمینههای تحقیقاتی مهم در این حوزه است.